Poluję na samą siebie. Połykam swoją twórczość emocjonalną i duszę ją w sobie.
Z bagażami i stalową chęcią do bycia odpływam w morze. By dobić do brzegu i utonąć na lądzie. By obudzić się w czystej pościeli, na łące, gdzie kwitną wrzosy..
Na plaży zbuduję zamek, który wiatr rozsypie. I napiszę coś palcem, co potem fale zmyją. I nikt się nie dowie, że tu byłam, co na piasku napisałam i dla kogo zbudowałam zamek.
Ja sama i nikt więcej. Patrzę w gwiazdy i liczę te, które spadły, spełniając czyjeś marzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz